موقع شلیک، ابری از مرغان ماهی‏خوار را  می‏بینی که در آفتاب بلند می‏شوند و

 همة افق دریاچه را صورتی می‏کنند و بعد فرود می‏آیند.

  بعد از آن، هر بار که شلیک می‏کنی، برمی‏گردی و  به آفتاب روی دریاچه نگاه می‏کنی و

 برخاستن سریع و شگفت‏آور ابر را می‏بینی و بعد فرونشستن آرام آن را.

اینکه می‏گویند رمان تپه‏های سبز آفریقا یک شکار ادبی است چندان هم دور از واقعیت نیست.

همینگوی زیاد اهل مصاحبه نبود ؛ مصاحبه‏های اندکی هم که از او موجود است

 درواقع همان حرف‏هایی است که در این کتاب و از لابه‏لای حرف‏های او در وقت شکار

 آشکار می‏شود؛ کتابی که با دیگر آثار همینگوی تفاوت عمده دارد و

 قدرت روایتگری و هنر وصف او را به نمایش می‏گذارد.